XXIw.

I nadszedł wiek XXI gdzie dynamika rozwija się zdecydowanie najdynamiczniej. Powstają przenośne nie wymagające stałego podłączenia do prądu urządzenia.

Początkowo istniał umowny podział komputerów przenośnych pomiędzy laptop(większy i cięższy rodzaj komputera, który wymagał do działania zewnętrznego zasilania) oraz notebook (wymowa /'nəʊtbʊk/, mniejszy rodzaj komputera, łatwy do przenoszenia i posiadający własne źródło zasilania – pierwotnie rozmiarów notatnika formatu A4, stąd nazwa). W chwili obecnej obydwa te określenia funkcjonują wymiennie.

Pierwszym, jeszcze wizjonerskim urządzeniem z tej kategorii, był DYNABOOK. Jego projekt stworzył Alan Kay w laboratoriach Xerox Parc.

Laptopy mają wewnętrzne akumulatory pozwalające na kilka godzin pracy bez napięcia sieciowego (w popularnych urządzeniach zwykle nieco ponad godzinę, w najwyższej jakości laptopach po uruchomieniu wszystkich opcji oszczędzania nawet 8h).

 Smartfon (smartphone) – przenośne urządzenie telefoniczne integrujące w sobie funkcje telefonu komórkowego i komputera kieszonkowego (PDA - Personal Digital Assistant). Pierwsze smartfony powstały pod koniec lat 90, a obecnie łączą funkcje telefonu komórkowego, poczty elektronicznej, przeglądarki sieciowej, pagera, GPS, jak również cyfrowego aparatu fotograficznego i prostej kamery wideo.

Palmtop  – bardzo mały, przenośny komputer osobisty.Palmtopy są komputerami programowalnymi – można w nich instalować oprogramowanie, np. pobrane lub zakupione w Internecie.

Palmtopy obsługuje się między innymi rysikiem, gdyż wyposażone są w ekran dotykowy.

Zastosowanie palmtopów jest bardzo szerokie. Mogą służyć zarówno w życiu prywatnym, jak i służbowym

Łączność z innymi urządzeniami zapewniają palmtopom: , Bluetooth oraz WiFi. Do synchronizacji z komputerem stacjonarnym (celem zabezpieczenia przed utratą danych) oraz do instalowania programów, najczęściej wykorzystywane jest łącze szeregowe (np. USB).

Tablet PC – przenośny komputer osobisty. Jest to urządzenie wzorowane na notebookach. Dodano do niego jednak cechę znaną z palmtopów - ekran dotykowy. Przekątne ekranów w tabletach są mniejsze niż w notebookach, np. 7 lub 14 cali, jednakże pozostałe ich parametry (częstotliwość taktowania, wielkość RAM) dorównują notebookom. Posiada on wiele ułatwień, np. funkcje rozpoznawania pisma odręcznego, klawiaturę ekranową. Najnowsze modele posiadają również wbudowane karty do bezprzewodowej łączności.

XXw.

W 1936 roku powstała maszyna licząca Z1. Stworzył ją Niemiec Konrad Zuse.W następnych latach powstawały jej udoskonalone wersje - Z2, Z3 i Z4. Maszyny te były przeznaczone dla potrzeb militarnych. Obliczenia wykonywane były na liczbach w systemie dwójkowym w takzwanej reprezentacji zmiennoprzecinkowej.Ostatni model maszyny Zusego, Z4 działał aż do końca lat pięćdziesiątych.

W 1944 roku IBM skostruowało pierwszy kalkulator elektromechaniczny o nazwie MARK1. Programowanie kalkulatora polegało na odpowiednim łączeniu przewodami gniazd w tablicy sterującej. Dane wprowadzane były za pomocą dziurkowanych kart, wyniki wyprowadzano na taśmę perforowaną lub drukowano za pomocą elektrycznych maszyn do pisania. Kalkulator ten mial wymiary 17m x 3m i był obsługiwany przez 10 osób.

W 1942 roku powstał pierwszy komputer - ENIAC (ang. Electronic Numerical Integrator And Computer). Jest to pierwsza maszyna w której zastosowano wyłącznie elementy elektroniczne (lampy elektronowe). ENIAC-a programowało się ręcznie poprzez ustawianie przełączników i wymianę specjalnych tablic programowych. Jego długość wynosiła 15 metrów, a szerokość 9. Maluch ten ważył 30 ton i składał się z około 18000 lamp elektronowych. Ciekawostką był fakt, że liczby zapamiętywane były w układzie dziesiętnym, a nie dwójkowym jak to odbywa się dziś.

W roku 1943 w Angli skonstruowano maszynę Colossus mającą służyc do rozszyfrowania hitlerowskich kodów nadawanych przez maszynę Lorenza. W muzeum Bletchey Park znajduje się działająca replika urządzenia.

Kolejną powstałą maszyną był EDVAC- Electronic Discrete Variable Automatic Computer. Maszyna zbudowana według pomysłu von Neumanna w 1952. Stworzyli ją John Mauchly i J. Presper Eckert.Zajmowała ponad 111 metrów kwadratowych powierzchni, zawierała ok. 6000 lamp i 12000 diod.Maszyna osiągnęła użyteczność obliczeniową już w roku 1951, pracowała do grudnia roku 1962. 

Następną powstałą maszyna był Tradic. Zbudowany w 1955r. przez J. H Felkera stał się innowacyjną maszyną posiadającą:

• niewielkie rozmiary
• wysoką niezawodność
• stosunkowo mały pobór prądu
• niską cenę

W XIX wieku przypada gwałtowny rozwój informatyki, Pojawia się szereg nowych zawodów tej branży tj. programista, analityk. Zaczynają też rozwijać się różnego rodzaju oprogramowania.

Pierwszym komputerem osobistym był Altair wyprodukowany w 1975 roku przez firmę MITS. Altair posiadał 8-bitowy procesor Intel 8080 i 256 bajtów pamięci, nie miał ani klawiatury, ani monitora, ani jakiegokolwiek napędu. Znany nam wszystkim Bill Gates napisał dla niego język BASIC (ang. Beginner's All Purpose Symbolic Instruction Code). Altair zyskał ogromną popularność i był prekursorem całej serii komputerów ośmiobitowych. 

Absolutnym przełomem w historii komputerów było powstanie w 1980 roku komputera IBM PC (ang. Personal Computer), czyli popularnie mówiąc peceta. Warto jednak pamiętać, że wcześniej, przed powstaniem IBM PC powstał inny komputer domowy. Był to Apple I, który był prekursorem tak dziś popularnych, choć głównie w USA Macintoshy. Komputery Apple, które zmieniły nazwę na Macintosh jako pierwsze posiadały interfejs graficzny. Miały też inną architekturę.

W roku 1968 powstaje firma Intel specjalizująca się w produkcji mikroprocesorów.

XIXw.

Pierwszym urządzeniem, które mogłoby być nazwane komputerem była maszyna różnicowa. Zostało zaprojektowane w roku 1822 przez Charlesa Babbage'a. Z powodu braku finansów nie została ona jednak skonstruowana za życia twórcy. Dopiero w XXw. postęp techniczny okazał się wystarczająco zaawansowany aby ją zbudować   

 Następnym z kolei wynalazków informatycznych były tablice perforowane umożliwiające kodowanie informacji za pomocą systemu dziurek.

• na prostokątnej, papierowej karcie kolejne pozycje są albo przedziurkowane albo pozostawione nienaruszone
• każda pozycja na karcie reprezentuje pojedynczy bit informacji
• każda kolumna reprezentuje jeden znak
• w kolumnie znajduje się 12 pozycji
• w formacie firmy IBM kolumn było 80, można zatem było zakodować na niej 80 znaków

Pojedyncza dziurka w kolumnie służyła do kodowania cyfr, dwie do kodowania liter alfabetu (wielkie litery), trzy do znaków specjalnych. Od 1964 r. dopuszczono stosowanie nawet 6 dziurek w kolumnie.

Karty były dziurkowane za pomocą maszyny nazywanej dziurkarką, następnie weryfikowano poprawność przy pomocy sprawdzarki (początkowo robił to człowiek). Dopiero potem karty wkładano do czytnika kart, który był jednym z peryferyjnych urządzeń wejścia do komputera. Wszystkie te działania wymagały nadzoru, bądź współpracy człowieka - operatora maszyny. Karty miały - w celu zapobieżenia przypadkom nieprawidłowego (do góry nogami lub na lewą stronę) umieszczenia w czytniku - obcięty narożnik (w Polsce i w licznych innych krajach standardowo górny lewy); karty nieprawidłowo umieszczone w pliku natychmiast łatwo było dzięki temu dostrzec.

Na wiek XIX przypada również założenie jednej z największych firm informatycznych świata. Jej twórcą i pomysłodawcą był Herman Hollerith. Użył on wyżej wspomnianych kart perforowanych do wprowadzenia systemu do maszyny obliczającej wyniki mechaniczne. Po kilku latach IBM wchłonęło kilka pomniejszych firm i zaczęło gwałtowny rozwój w dziedzinie informatyki wstrzymując się od innych działalności.

Pierwsze stulecia naszej ery.

W 1623r. Willhelm Schickard wynalazł i skonstruował zegar liczący będący jedną z pierwszych maszyn tego typu. Mógł on wykonywać dodawanie, odejmowanie a także mnożenie i dzielenie w zakresie liczb całkowitych.

Kolejnym genialnym wynalazkiem okazał się suwak logarytmiczny. Został on wynaleziony w roku 1623 przez Williama Oughtreda. Działał na zasadzie sumowania logarytmów. Umożliwiał logarytmowanie, potęgowanie, pierwiastkowanie. Mógł też pełnić funkcje tablic do trygonometrii a także pomagał szybko obliczyć powierzchnię, ciężar czy wytrzymałość.

Następnym z kolei wynalazkiem był sumator arytmetyczny. Była to bardziej zaawansowana mechanicznie maszyna zdolna do samodzielnych obliczeń takich jak dodawanie, odejmowanie a później nawet pierwiastkowanie.

Nieco mniej zaawansowanym technicznie ale pomysłowym i użytecznym urządzeniem były kostki Napiera. Zapisał on na nich skodyfikowaną formę tabliczki mnożenia i przy odpowiednim ułożeniu pałeczek względem siebie dało się odczytać wynik iloczynu.

Epoka prehistoryczna.

Jako prehistorię określamy okres od wykształcenia się człowieka do wynalezienia pisma. Jest to najdłuższy okres w całej historii człowieka dzielący się na kilka podetapów (epoka kamienia, epoka miedzi, epoka brązu, epoka żelaza).

W prehistorii pierwszym etapem do liczenia było rozróżnianie liczb, pojedynczej i mnogiej. I tak na przykład w starożytnej grece "ho lykos" znaczyło "wilk","to lykos" - "dwa wilki", a "hoj lykos" - "wilki". W starym języku chińskim pojęcie "lasu" wyrażano powtarzając trzy razy piktogram"drzewo", a pojęcie "tłumu" rysując trzy razy obrazek "człowieka". W językach starożytnych liczba trzy - trzykrotne powtórzenie piktogramu nie tylko oznaczało trzy przedmioty lub osoby, lecz ogólniej, że jest ich wiele. Człowiek pierwotny nie potrafiąc operować wieloma liczbami rozróżniał tylko jeden i dwa, a gdy czegoś było wiecej np. dziesięć określał to jako dużo.

Pierwszym  narzędziem służącym do prostych kalkulacji był Abacus wynaleziony w Azji. W języku polskim Abacus funkcjonuje jako liczydło. Była to deska z wyżłobionymi rowkami, które symbolizowały kolejne potęgi liczby 10. Obliczeń dokonywano przez wkładanie i przekładanie kamyków w rowkach.