XIXw.

Pierwszym urządzeniem, które mogłoby być nazwane komputerem była maszyna różnicowa. Zostało zaprojektowane w roku 1822 przez Charlesa Babbage'a. Z powodu braku finansów nie została ona jednak skonstruowana za życia twórcy. Dopiero w XXw. postęp techniczny okazał się wystarczająco zaawansowany aby ją zbudować   

 Następnym z kolei wynalazków informatycznych były tablice perforowane umożliwiające kodowanie informacji za pomocą systemu dziurek.

• na prostokątnej, papierowej karcie kolejne pozycje są albo przedziurkowane albo pozostawione nienaruszone
• każda pozycja na karcie reprezentuje pojedynczy bit informacji
• każda kolumna reprezentuje jeden znak
• w kolumnie znajduje się 12 pozycji
• w formacie firmy IBM kolumn było 80, można zatem było zakodować na niej 80 znaków

Pojedyncza dziurka w kolumnie służyła do kodowania cyfr, dwie do kodowania liter alfabetu (wielkie litery), trzy do znaków specjalnych. Od 1964 r. dopuszczono stosowanie nawet 6 dziurek w kolumnie.

Karty były dziurkowane za pomocą maszyny nazywanej dziurkarką, następnie weryfikowano poprawność przy pomocy sprawdzarki (początkowo robił to człowiek). Dopiero potem karty wkładano do czytnika kart, który był jednym z peryferyjnych urządzeń wejścia do komputera. Wszystkie te działania wymagały nadzoru, bądź współpracy człowieka - operatora maszyny. Karty miały - w celu zapobieżenia przypadkom nieprawidłowego (do góry nogami lub na lewą stronę) umieszczenia w czytniku - obcięty narożnik (w Polsce i w licznych innych krajach standardowo górny lewy); karty nieprawidłowo umieszczone w pliku natychmiast łatwo było dzięki temu dostrzec.

Na wiek XIX przypada również założenie jednej z największych firm informatycznych świata. Jej twórcą i pomysłodawcą był Herman Hollerith. Użył on wyżej wspomnianych kart perforowanych do wprowadzenia systemu do maszyny obliczającej wyniki mechaniczne. Po kilku latach IBM wchłonęło kilka pomniejszych firm i zaczęło gwałtowny rozwój w dziedzinie informatyki wstrzymując się od innych działalności.